Nieuw-Zeeland

Nieuw-Zeeland (Engels: New Zealand, Maori: Aotearoa (uitspraak (IPA): aɔˈtɛaɾɔa)) is een land in het zuidwesten van de Grote Oceaan. Het bestaat uit twee grote eilanden (Noordereiland en Zuidereiland) en een aantal kleinere eilanden. Nieuw-Zeeland is een constitutionele monarchie (een Commonwealth realm), lid van het Gemenebest van Naties (het vroegere Britse Gemenebest). Daarmee is Elizabeth II het staatshoofd. Zij wordt vertegenwoordigd door een gouverneur-generaal. Nieuw-Zeeland maakt deel uit van Oceanië.

Naam

Abel Tasman, die als een van de eerste Europeanen Nieuw-Zeeland aanschouwde, noemde het 'Stateland', in de veronderstelling dat het verbonden was met het Stateneiland van Zuid-Amerika. Nadat Hendrik Brouwer in 1643 bewees dat dit niet het geval was, werd de naam door Nederlandse cartografen veranderd in 'Nova Zeelandia', naar de Nederlandse provincie Zeeland. De Britse luitenant James Cook vertaalde dit op zijn beurt naar New Zealand.

In het Maori heet Nieuw-Zeeland Aotearoa, wat 'land van de lange witte wolk' betekent. Volgens de overlevering zagen de Maori's, toen ze het eiland ontdekten, enkele eeuwen voordat de Europeanen er kwamen, het land als een wolk aan de horizon liggen. In die tijd hadden de Maori geen naam voor de hele Nieuw-Zeelandse archipel, 'Aotearoa' refereerde enkel aan het huidige Noordereiland of North Island. In het huidige taalgebruik kan 'Aotearoa' echter als alternatief voor 'New Zealand' gezien worden.

Het bijvoeglijk naamwoord is Nieuw-Zeelands en de bewoners heten Nieuw-Zeelanders.

Geschiedenis

Tussen 1250 en 1300 vestigen de eerste Polynesiërs, die vanaf dan Maori's heten, zich in het noorden van het land dat zij Aotearoa noemen. Sommige vondsten wijzen op eerdere bewoning, maar daar is geen zekerheid over. Op enkele vleermuizen na komen er dan nog geen zoogdieren voor.

De aankomst van mensen en hun huisdieren heeft tot het uitsterven van veel inheemse diersoorten geleid.

De eerste Europeanen die Nieuw-Zeeland ontdekten, waren Abel Tasman en zijn bemanning, die in december 1642 in het noorden van het Zuidereiland contact hadden met plaatselijke Maori's. De ontmoeting verliep erg stroef en nadat enkele manschappen gedood waren, vertrok deze Nederlandse ontdekkingsreiziger zonder aan land te zijn geweest richting Tonga. In oktober 1769 ging de Britse luitenant James Cook wel meerdere keren aan land en was hij in staat handel te drijven met de Maori's.

Vanaf ongeveer 1790 bezochten Britse, Franse en Amerikaanse walvisvaarders regelmatig de wateren rondom Nieuw-Zeeland en enkele decennia later vestigden de eerste Europeanen zich op Nieuw-Zeeland. Als gevolg van de Europese inmenging en de verkoop van wapens aan Maori's, braken er regelmatig schermutselingen uit tussen Maori's onderling en Europeanen (die Pākehā worden genoemd). In een poging een eind te maken aan de onenigheden over land, werd op donderdag 6 februari 1840 door enkele Maori-stamhoofden en vertegenwoordigers van de Britse Kroon het Verdrag van Waitangi getekend. Vanaf dat moment was Nieuw-Zeeland een zelfstandige Britse kolonie en waren er afspraken over de verdeling van land.

Als gevolg van schendingen van het verdrag door de verschillende partijen, liepen de spanningen regelmatig hoog op. Tussen 1845 en 1872 vonden er veel conflicten plaats die samen bekendstaan als de Maori-oorlogen, de 'New Zealand Wars' of 'The Land Wars'. De 'Dog Tax War' in 1890 was het laatste grote gewapende conflict. Ook daarna waren nog niet alle onenigheden verholpen, maar veelal werden ze in de rechtbank opgelost.

In 1893 voerde Nieuw-Zeeland als eerste land algemeen stemrecht voor vrouwen in.

Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog vochten veel Nieuw-Zeelandse militairen in Europa en Afrika mee met het Britse leger. De dreiging van een Japanse aanval op Nieuw-Zeeland zorgde ervoor dat ook in Nieuw-Zeeland zelf militairen in hoogste staat van paraatheid werden gebracht. Deze aanval kwam er echter nooit.

De jaren na de oorlog hield Nieuw-Zeeland een sterke band met het Verenigd Koninkrijk hoewel het in 1947, met de ratificatie van het Statuut van Westminster wel volledige onafhankelijkheid verkreeg. In 1967 ging het land over van het Pond sterling op de Dollar (en werd het imperial maatstelsel vervangen door het metrieke). Vanaf 1973 ging het Britse moederland zich steeds meer richten op Europa; dit ging ten koste van de overzeese Commonwealth-partners.

Vanaf 1984 bouwden opeenvolgende kabinetten het overwegend socialistische en agrarische land om tot een zelfstandige industriële natie met een vrijemarkteconomie (met behoud van de sterke agrarische sector).

De socialistische regering-Lange kwam in 1984 in conflict met de Verenigde Staten, nadat was besloten dat onderzeeboten met kernwapens aan boord niet langer welkom waren in de territoriale wateren van Nieuw-Zeeland. De militaire samenwerking met de VS kwam tot een einde. In 1985 was er ook een conflict met Frankrijk, dat in de haven van Auckland het vlaggenschip van Greenpeace, de Rainbow Warrior, tot zinken bracht.

Tot en met 1993 werden de parlementen van Nieuw-Zeeland elke drie jaar gekozen volgens het districtenstelsel. Vanaf 1996 geldt een stelsel van evenredige vertegenwoordiging. Daarmee krijgen ook kleinere partijen een kans en sindsdien wordt met coalities geregeerd. Tussen 1990 en 1999 had de Nationale Partij het voortouw, tussen 1999 en 2008 was Labour aan de macht, vanaf 2008 regeerde de Nationale Partij weer. Sinds 2017 regeert Labour, onder leiding van Jacinda Ardern. Ze werd herkozen in 2020.

Op 15 maart 2019 werd het land, dat bekend staat als zeer vredig en tolerant, opgeschrikt door terroristische aanslagen op een tweetal moskeeën. Bij deze aanslagen vonden 50 mensen de dood en raakten tientallen mensen gewond.

Bestuurlijke indeling

Nieuw-Zeeland is onderverdeeld in 17 regio's die elk bestuurd worden door een regionaal gekozen raad. Daarnaast bestaan er 74 zogenaamde territoriale autoriteiten (57 districten, 16 steden en de Chathameilanden). Dit zijn geen onderverdelingen van de regio's maar een parallelle bestuursvorm die verantwoordelijk is voor andere zaken dan de regio's. Sommige territoriale autoriteiten liggen zelfs in twee verschillende regio's. Verder zijn er ook vier overzeese gebiedsdelen die onder het bestuur van Nieuw-Zeeland vallen:

• Cookeilanden
• Niue
• Ross Dependency
• Tokelau

Geografie

De belangrijkste landmassa's van Nieuw-Zeeland zijn het Noordereiland en het Zuidereiland, die door de Straat Cook van elkaar gescheiden worden. De kortste afstand tussen de twee eilanden bedraagt 24 kilometer. Het Zuidereiland is daarvan het grootst en wordt van noord naar zuid doorlopen door de Nieuw-Zeelandse Alpen. In dit gebergte bevinden zich 17 pieken die boven de 3000 m uitsteken. De hoogste top in deze bergketen is Aoraki/ Mount Cook (3724 m). Het minder bergachtige Noordereiland kent vulkanisme. Vanaf ongeveer het midden van het eiland loopt een vulkanisch actieve zone naar het noordoosten. De hoogste top op het Noordereiland is Mount Ruapehu; een actieve vulkaan met een hoogte van 2797 m.

Naar oppervlakte gerangschikt is Stewarteiland het derde eiland van Nieuw-Zeeland. Het ligt 30 km ten zuiden van het Zuidereiland en wordt daarvan gescheiden door de Straat Foveaux. De hoogste bergtop van Stewarteiland is Mount Anglem (980 m). Naar bevolking gerangschikt is Waiheke-eiland het derde eiland, dat 18 km voor de kust van Auckland in de Golf van Hauraki ligt. Verder bestaat Nieuw-Zeeland uit een groot aantal kleine eilanden, waaronder de Antipodeneilanden, waarvan een deel onbewoond is.

Nieuw-Zeeland is het meest geïsoleerd gelegen land ter wereld. Het dichtstbijzijnde buurland is Australië, dat circa 2000 km ten noordwesten ligt en waarvan Nieuw-Zeeland wordt gescheiden door de Tasmanzee. Ten noorden liggen Nieuw-Caledonië, Fiji en Tonga. De enige grote landmassa in het zuiden is Antarctica. In NNO-ZZW richting meet Nieuw-Zeeland ruim 1600 km.

Nieuw-Zeeland heeft qua vormgeving een verrassende overeenkomst met Italië. Beide landen zijn ongeveer even groot en hebben dezelfde vorm. Ze liggen ook ongeveer op dezelfde geografische breedte. Zelfs de 'spoor', het schiereilandje aan de rugzijde van de 'laars' (Christchurch, respectievelijk Gargano) is aanwezig.

Steden

De grootste steden zijn:

• Auckland (1.413.700)
• Wellington (393.600, omvat Wellington, Lower Hutt, Upper Hutt, en Porirua)
• Christchurch (375.200)
• Hamilton (218.800)
• Napier–Hastings (128.800, omvat Napier, Hastings en Havelock North)
• Tauranga (127.700)
• Dunedin (116.200)
• Palmerston North (82.400)
• Nelson (61.400)
• Rotorua (56.200)
• New Plymouth (55.600)
• Whangarei (54.400)
• Invercargill (49.800)
• Kapiti Coast (41.000, omvat Waikanae, Paraparaumu, Raumati, en Paekakariki)
• Whanganui (39.200)
• Gisborne (35.400)
• Blenheim (30.200)

Bezienswaardigheden

Nieuw-Zeeland trekt jaarlijks veel bezoekers. Het wordt door veel mensen gezien als een van de mooiste landen met betrekking tot de natuur. Het land heeft meerdere nationale parken in de aanbieding, terwijl het ook verschillende onbewoonde eilanden te bieden heeft. Tevens wonen de oorspronkelijke bewoners, de Maori's, nog steeds op het eiland.